M'n krachten oefenen....

Dawn sprong van boom tot boom.
ze maakte een salto en kwam met 2 benen op de grond.
"nou ik ben lenig dat is een ding" ze grinnikte.
ze maakte een handstand en met der voeten pakte ze een tak vast.
ze trok zichzelf op en stond nu op de tak.
ze stond op het puntje van de tak en sprong en maakte een salto en kwam op de andere tak terecht.
"dit is cool" ze grinnikte.

Kovu liep rustig door het bos heen. Hij staarde wat in gedachten voor zich uit en stopte ineens bij een openplek midden in het bos. Hij keek omzich heen en zag dat hij helemaal van het pad was afgedwaald, hij haalde zijn schouders op en staarde weer gewoon voor zich uit. Het boeide hem niks dat hij nu midden in een of ander bos stond. Hij vondt de natuur mooi, beter iniedergeval dan al die vieze industrie's en dat soort dingen. Kovu zag een rots voor zich liggen en hij sprong erop. Hij keek even naar de lucht en ging daarna rustig op de rots zitten. Hij ondersteunde zich met zijn handen die op de rots lagen. Onder zijn handen kriebelde wat mos maar hij voelde het al snel dood gaan. Hij zuchtte diep maar reageerde er verder niet op.

Dawn sprong verder over de bomen en sprong sierlijk op de grond.
ze liep verder en kwam ook op een open plek uit.
ze liep gewoon verder en geeuwde even.
ze wist niet dat Kovu hier ook was.
ze liep verder naar een boom en sprong er behendig in.
ze keek naar de grond en keek even rond.
ze sloot der ogen even en luisterde naar de natuur.
gelukkig was ze niet zo zwaar anders was de tak nu afgebroken waar ze op zat.
toen sprong ze maar weer uit de boom op de rots.....

Kovu zat rustig naar de lucht te kijken terwijl hij op de rots zat. Af en toe hoorde hij geritsel en keek hij even vanuit zijn ooghoeken om zich heen. Hij reageerde er niet veel op en hij keek weer rustig naar de lucht. Opeens hoorde hij iets achter zich en hij hoorde iets op de rots. Hij stond op en keek achter zich. Hij zag het meisje staan dat hij ook in het park had gezien. ''ow jij bent het..'' zei hij kort en keek haar emotieloos aan. Hij was niet vaak van de emotieloze blikken maar meestal ging het gewoon uit zichzelf.

Dawn geeuwde even en zag toen Kovu pas.
"ooo jij ook hier" ze keek hem ook even aan.
ze keek natuurlijk ook emotieloos maar daar kon ze ook niks aan doen.
ze had namelijk pikzwarte ogen ze keek even verder rond.
ze kreeg een staart en 2 oortjes en ging maar zitten op de rots.
ze keek even naar Kovu en keek toen naar der staart.
der staart zwiepte er wat doelloos bij en der oortjes stonden rechtop.....

Kovu keek droog naar de oortjes en de staart. ''wie ben je eigenlijk? Ik ben Kovu..'' zei hij kortaf tegen haar. Hij liep rustig naar een boom toe en ging er tegen aan staan. Hij keek even omzich heen maar er was weinig te zien behvalve bomen en bosjes. En de openplek met gras voor zich en het meisje die op de rots zat. Kovu keek het meisje weer recht aan en wachtte rustig op antwoord.

Dawn sprong sierlijk van de rots af.
ze rekte zich uit en geeuwde even.
"ik ben Dawn aangenaam" ze glimlachte lichtjes.
haar ogen stonden naar de lucht gericht maar toen weer naar Kovu.
haar oortjes en staart verdwenen en ze staarde wat voor zich uit.
toen liep ze wat rond en keek ze nieuwsgierig om zich heen.
der ogen glinsterde door de zon je kon nu heel goed zien dat der ogen pikzwart zijn.
ze liep toen naar een boom en keek er even naar.
toen keek ze weer nieuwsgierig naar Kovu.....

''kej, aangenaam'' zei hij nu rustig en glimlachtte lichtjes naar haar. ''ga je ook naar Magic school?'' vroeg hij terwijl hij weer rustig naar de rots liep en er op ging zitten. Hij keek nog even naar Dawn en keek daarna rustig naar de lucht. De lucht was nog helder blauw maar over een paar uur zou de nacht waarschijnlijk al wel weer komen.

Dawn keek om zich heen en der oortjes verschenen weer.
der staart was er ook weer en die zwiepte heen en weer.
ze keek om naar Kovu toen ie wat zei.
ze glimlachte en keek naar de lucht en ze keek naar de bomen.
je hoorden het geruis van de bladeren door de wind.
ze keek weer naar Kovu toen ie wat vroeg.
"ja ik ga der ook heen" ze glimlachte lichtjes en zuchte.
"ga jij der ook heen dan???" ze keek vragend en nieuwsgierig aan.
ze ging in een boom zitten die naast de rots stond waar Kovu op zat.....

''ja ik ga ook heen..'' zei hij en glimlachtte flauwtjes. Hij keek even omhoog naar Dawn die in de boom zat en hij zag dat haar oortjes en staart weer waren verschenen. Dat was zeker een kracht van haar. Misschien kon ze ook wel helemaal in een kat veranderen. Hij zuchtte diep. Iedereen die hij had ontmoet hier hadden mooie of leuke krachten.

Dawn keek hem aan en glimlachte lichtjes.
"gezellig dat je ook gaat" zei ze een beetje droog.
ze keek naar beneden het was best hoog.
ze schudde haar kop en geeuwde.
"een katmeisje wat niet van vis houd" mompelde ze.
ze keek maar weer voor zich uit en rekte zich uit.
ze zwiepte rustig met der staart en der oortjes hingen slap.
toen keek ze weer naar Kovu en voelde dat er blijkbaar iets dwars zat bij hem....

Kovu was zo'n beetje in zijn gedachten verzonken en hij hoorde nog lichtjes wat Dawn had gezegt. Hij knikte langzaam en ging op de rots liggen. Hij legde zijn handen onder zijn hoofd en hij zag de lucht al lichtjes verkleuren wat betekende dat de zon al aan het ondergaan was. Hij zuchtte diep en schudde zijn hoofd even.

Dawn keek naar de lucht en ze zag de zon ondergaan.
ze zag de eerste ster al schitteren en ze zuchte.
ze sprong maar uit de boom en ging maar op de rots zitten.
ze knipperde met haar ogen en ze geeuwde.
haar ogen waren verandert naar heldere blauwe kattenogen.
ze keek even naar Kovu en toen weer naar de lucht....

Kovu keek even op toen Dawn ook op de rots kwam zitten. Hij ging maar weer snel zitten en hij keek rustig naar de lucht. Een briesje blaasde door zijn haar en haalde een keer diep adem. het was een rustig avond en je hoorde de eerste uil al zijn geluid maken. Kovu schrok er niet van nee, hij vondt het juist mooi om aan te horen.

Dawn keek even naar Kovu en geeuwde.
toen keek ze naar de sterren die al tevoorschijn waren gekomen.
ze kon nu gelukkig alles goed zien met der kattenogen.
ze zuchte diep en keek even naar der handen.
ze hoorde uil ook en glimlachte.
door een briesje werd er een haarlok in Dawn's gezicht geblazen.
met der hand veegde ze de lok weer weg en keek ze weer naar de sterren.
"ik hou van de nacht" zei ze toen zachtjes.....

Kovu keek rustig naar de lucht. De sterren glinsterde zo mooi en de maan liet haar prachtige licht over het gebied heen schijnen. Hij hoorde toen de stem van Dawn en schudde zijn hoofd even. Hij keek naar haar en ging rustig naast haar zitten. Hij keek toen weer naar de lucht. ''ik ook, ik hou meer van donker dan van licht'' zei hij rustig.

Dawn keek naar hem en glimlachte.
toen hij naast der kwam zitten keek ze even naar hem.
toen keek ze weer naar de sterren.
"ach ja ik ben half kat" ze grinnikte.
"dus het zit ook half in m'n genen" ze glimlachte.
ze keek naar de rots waar ze op zaten en keek naar der staart.
hij hing er een beetje doelloos bij en der oortjes ook.
ze zuchte diep "het is ook zo lekker stil".
ze hoorde alleen de wind soms door de bladeren gaan van de bomen.
en heel soms een vogeltje fluiten wat er nog net was.....

Tasunke liep wat verder op met zijn handen in zijn zakken.Hij had niemand in de gaten.De wind waaide door zijn haren en speelde met de blaadjes.Tasunke zuchte.Hij was wel vaker aleen.Maar het maakte hem niks uit.Hij rook de lucht van gras en blaadjes door elkaar.Hij keek nog wat rond.Hij zag een hoop bomen maar geen mensen.Hij liep verder.

''ja inderdaad..'' zei hij rustig. Hij keek even naar haar en daarna weer naar de lucht. De maan was zo mooi om naar te kijken. En al die glinsterende sterren alsof er daar boven nog gewoon leven was. Misschien was dat ook wel zo. Hij zuchtte diep en keek even naar de grond.

Dawn keek naar Kovu en glimlachte.
deze keer glimlachte ze niet vaagjes.
het was een echte glimlach waarom wist ze ook niet.
ze zuchte diep en keek naar de sterren.
vooral de maan was mooi ja ze kon er wel uren naar kijken.
haar ogen staarden naar de maan.
toen keek ze even nieuwsgierig om haar heen.
ze zwiepte met der staart en der oortjes stonden rechtop.....

Tasunke keek ook omhoog en zag de maan in de verte mooi glinsteren.Hij Zette zijn handen aan zijn mond en huilde als een wolf.

Kovu keek rustig naar Dawn en zag dat ze gewoon glimlachtte. Hij glimlachtte gewoon rustig terug en opeens hoorde hij een huil. Maar het leek eigenlijk ook weer geen natuurlijke huil van een wolf. ''volgensmij is er nog iemand'' zei Kovu zacht. Hij stond langzaam op en sprong in een boom. Hij sprong van boom naar boom en ineens stond hij achter de jongen. ''boe'' zei hij in zijn oor.

Dawn keek naar hem en grinnikte.
toen zag ze hem weg springen.
ze keek nieuwsgierig naar de plek waar die was verdwenen.
ze zuchte diep en keek rond.
der staart zwiepte rustig en der oortjes hingen er rustig bij.....

Tasunke liet je niet zo snel schrikken..'Hallo..Ik wist niet dat er nog meer mensen waren hier.'Zei hij.'Ook een leerling van Magic school ?'Zei hij.'Ik ben op weg daar heen.'Zei ze.

Kovu ging recht staan en keek hem droog aan. ''ja ik ga er ook heen'' zei hij en rolde met zijn ogen. Hij keek even naar het gras onder zich dat zwart werdt oftewel dood ging. Kovu keek er verbaasd na maar sprong toen weer in de boom. Hij keek even naar Tasunke en sprong daarna weer door de bomen en lande in het gras op de openplek. Hij liep geruisloos naar de rots toe en keek naar Dawn. Hij legde langzaam zijn handen op haar ogen. ''ra ra wie ben ik?'' vroeg hij met een hele vage stem.