Springen ??

Céline hield Tasunkes hand goed vast
ze keek even nar beneden
dan naar Zelman,haar hart bonktte als een gek

'Ooit gehoord van vallen,Zelman !'Riep hij.Hij keek omhoog en hoopte dat hij zo als nog viel.Hij keek naar Céline.'Klim een stukje naar boven.'Zei hij.'Over mij heen !'Zei hij.

Zelman keek even naar achteren en liet zich nog een beetje zakken. ''probeer omhoog te klimmen als het lukt dan kan ik je hand pakken!'' riep hij naar hun en hoopte dat ze het deden.

Kimi kwam aanlopen ze hoorde wat. Ze liep naar Zelman toe en keek over de rand heen. Daar zag ze drie mensen hangen. 1 meisje en 2 jongens. "Kan ik helpen"zei ze een beetje nerveus. Het was de eerste keer dat ze iemand zag die geen familie was.

Céline gaf even een trap
"hij valt neit" ze werd kwaad

'Céline je klimt nu over mij heen omhoog naar Zelman !'Riep Tasunke kwaad.Hij keek naar Zelman.'Ik zorg wel dat ik zelf omhoog kom .'Zei hij.

Zelman keek strak naar de twee. ''Tasunke doe niet dom, het is een te groot eind. Laat Céline je bij je middel vast pakken en pak dan mijn hand vast!'' riep hij naar hun en keek scherp naar de twee. Hij was zo geconcentreerd op de twee dat hij het onbekende meisje niet hoorde.

'Ik doe niet dom.'Zei hij.Hij keek naar Céline en trok haar omhoog.Hij pakte haar middel en tilde haar met moeite naar Zelman.'Pak haar hand !'Zei hij.

Céline schrok toen zijn handen om haar middel kwamen
ze slikte even en werd opnieuw rood
dat werd ze altijd als ze haar zo aanraakten

Zelman keek kort naar Tasunke en zuchtte. Hij had geen andere keus en pakte Céline vast. Hij trok haar langzaam aan omhoog. ''Tasunke hou nog ff vol dan kan ik jou ook zo omhoog trekken!'' riep Zelman naar hem.

Céline klom mee
ze zuchtte even toen ze eindelijk grond had
ze keek naar Tasunke

Kimi keek over de rand heen en zag Tasunke. "Hou vol oke"zei ze zacht maar verstaanbaar. Ze keek hem vriendelijk aan maar ze was bang voor de mensen. Ze was nog nooit buiten haar familie getrede dus dit alles was nieuw voor haar.

Céline zag een touw en gooide die over de rand
"pak hem!"
ze trok hem er zo uit
ze zweette wat van de angst

'Ik probeer het zelf wel.'Zei hij eigenwijs.Hij klom over de stenen maar zijn handen gleden weg.Hij haalde zijn hand open maar klom stevig door.'Ik red het wel.'zei hij.Hij klom door en trok zich op de kant.Hij hijgde en keek naar zijn hand doe hevig bloedde.'ooh het is oké hoor..'Zei hij.

Stassi liep wat rond door de ruïnes.
waarom wist ze niet maar ze voelde iets.
ze keek om zich heen en zag een groepje mensen.
ze liep naar ze toe en zag de jongen met de bebloedde hand.
"wat is hier gebeurd???" ze keek naar de 2 meisjes en 2 jongens.
ze zag dat Gio er ook was en glimlachte even.
toen keek ze weer vragend naar de rest.....

Nova zijn wolf kwam aanlopen en gromde tegen iedereen.uit de buurt blijven.. Zei hij.Hij keek naar Tasunke.Nova begon aan zijn hand te likken.Nova hou op...Zei hij.Hij keek naar Kimi.'Ohh Hallo.'Zei hij.

Zelman ging weer recht zitten en keek naar Tasunke die eigenwijs zelf naar boven wou klimmen. Hij snoof even en was wat opgelucht toen iedereen veilig boven zat. Hij keek even naar Céline en daarna kort naar de wolf die eraan kwam en blijkbaar bij Tasunke hoorde.

amy zuchte en liep wat rond ze hoorde stemmen en liep eropaf. ze grijnzde toen ze de mensen zag. "hoi" zei ze op een mislukte vriendelike toon. ze snoof en ging zitten en trapte daarbij een steentje weg. ze keek naar haar haar handen, haar handen waren gekleurd met veel lintjes de kleuren waren zwart, wit en grijs.

Kimi keek Tasunke even aan. Hij had ook wolven oortjes net als haar. Ze glimlachte even maar bleef toch zitten waar ze zat. Nog niemand had haar aangesproken voor haar was dat wel goed. Maar ze wist wel dat ze met een paar mensen van hier vrienden zou worden.

Stassi keek even naar iedereen.
de enige die ze kende hier was Gio.
"eum... wie zijn jullie allemaal???".
ze glimlachte en keek afwachtend naar de rest.
ze ging ook maar zitten en keek even rond....

Kimi keek niet op want ze wist niet dat het tegen haar was. Ze verborg haar gezicht in haar knieën. Ze zuchte even zou iemand haar kunnen helpen met die schuwheid. Ze was shuw maar wel lief. De zon scheen op haar rug en witte haar.

Tasunke's grijze haren straalde in het zonlicht.Hij keek naar Kimi.'Hallo..'Zei hij.Hij keek naar het meisje.Hij kende haar niet.

Kimi knikte naar hem maar zweeg. Niet om kwaad te doen maar door het verleden. Haar wolf Zembla hield haar vanuit de bossin in het oog. Ook Imar stond daar te kijken. Kimi was veilie bij de honden en tasunke. "Ik ben Kimi"zei ze.

Tasunke keek naar Kimi en toen naar de bossen.'Ik ben Tasunke.' zei hij lief.Hij keek naar Kimi.Ze was overduidelijk een wolf.Tasunke keek eve naar de grond.