Lekker aleen..

Céline kneep haar ogen dicht en voelde de vlam opkomen.
Ze begon opnieuw te gloeien en zete de kracht op de poot.

Tasunke voelde de kracht die naar zijn poot ging.Hij lag daar.Hij kneep zijn ogen dicht.Nog dichter.Toen gingen ze langzaam open.

Céline kreeg de kracht daarna terug.
Het was even harder omdat het van de slechte dingen was
ze vloog achteruit en botste ergens met haar hoofd tegen

De wolf stond op en mankte naar Céline toe.hij likte haar gezicht.in de hoop dat ze reageerde.

Céline knipperde met haar ogen en ging zitten
ze was even zwak en zuchtte

Tasunke keek naar Céline die knipperde.Zou hij tegen haar praten ?.'Gelukkig je leeft nog.'Zei hij.Hij keek naar Céline.

Céline stond op en keek de wolf aan
"tuurlijk leef ik"

'Mooi..'Zei hij.Zou ze al door hebben wie hij was.Hij glimlachte.'met mij ook hoor.'Zei hij vrolijk.

Céline glimlachtte en gaapte
ze was nog wat zwak
ze keek naar de wolf

Tasunke vond het tijd om te laten zien wie de wolf was.Hij veranderde in een mens.Hij keek Céline aan.'Céline..ik weet dat je mij niet leuk vind maar ik jou wel..Je moet zelf weten wat je doet met je leven..Maar als je wilt wil ik daar wel bij zijn.'Zei hij

Céline schrok even en keek hem aan
"ik vind je wel leuk,maar neit op die manier"
ze keek hem aan

'Maaar ik jou wel en daarom zeg ik dit.'Zei hij.Hij keek haar aan.'Wat dacht je dan,Dat ik dit deed als grapje.'Zei hij.

Céline schudde haar hoofd
"nee joh" ze keek naar hem en zuchtte
ze wachtte nog wat af,ze zou hem nog ene laatste kus geven
maar ze wachtte nog

Tasunke knielde voor haar neer.'Alsjeblieft,Céline,Zou je bij mij willen blijven of niet.'Zei hij.Hij keek haar aan.

Céline zuchtte en kreeg tranen,ze kon dit niet.
ze vond hem aardig maar Zelman vond ze echt leuk
ze durfde hem neit af te wijzen
ze zuchtte en er rolden tranen over haar wangen

'Céline je kan het vertellen.'Zei hij.'Het maakt me niet meer uit,ik zal toch nooit ware liefde kennen.'Zei hij.'je kan het zeggen.'Zei hij.'Zeg in mijn gezicht van wie je echt houdt.'Zei hij.Hij keek haar aan.

Céline keek hem neit aan,ze kon het niet.
ze kon wel inzakken,er kwamen meer tranen
ze kon het gwn neit!

Ineens kwam Zelman achter een boom vandaan gestapt. ''laat d'r met rust Tasunke'' zei Zelman en keek hem strak aan. ''je maakt het voor haar alleen maar erger als je zo door gaat'' zei hij scherp. Zijn blik was kil.

'Zelman hé.'Zei hij.Het was overduidelijk.'Ja of nee.'Zei hij.Hij wist dat dit moeilijke vragen waren maar hij moest ze weten.Hij keek achter om.'Mag ik even..'Zei hij.

Céline schudde haar hoofd en rende weg.
ze had er genoeg van,ze kon er neit tegen.
ze rende zo snel ze kon,weg van hun

Het was hem duidelijk.Hij draaide om en stak zijn handen in zijn zakken.en liep weg.Ergens heen.

Zelman keek Céline na. Hij keek daarna strak naar Tasunke die ook weg liep. ''dit had nooit moeten gebeuren..'' mompelde hij en snoof. Hij keek even naar de lucht. En liep daarna ook maar weg.

'Maar het gebeurde toch.'Zei hij.Hij liep verder weg.Hij kon wel van een klif afspringen.Wat een goed idee. Dacht hij.Hij keek naar de grond.Hij rende weg op zoek naaar een klif of afgrond waar hij in zou springen.'Dit is gekkenwerk.'Mopelde hij tegen zichzelf.